Kto poślubił Alfons I d’Este'ego?

  • Anna Sforza ożenił się z Alfons I d’Este . Różnica wieku wynosiła 0 lata, 0 miesięcy i 9 dni.

  • Laura Dianti ożenił się z Alfons I d’Este .

  • Lukrecja Borgia ożenił się z Alfons I d’Este w roku. Różnica wieku wynosiła 3 lata, 9 miesięcy i 6 dni.

    Małżeństwo zakończyło się r.

Alfons I d’Este: Oś czasu stanu małżeństwa

Alfons I d’Este

Alfons I d’Este

Alfons d’Este (ur. 21 lipca 1476, zm. 31 października 1534) – książę Ferrary podczas wojen Ligi z Cambrai.

Był synem Herkulesa I d’Este i Eleonory Aragońskiej. W wojnach Ligi z Cambrai wspierał on Ligę przeciw Wenecji i pozostał sprzymierzeńcem króla Francji – Ludwika XII (nawet po tym jak papież Juliusz II zawarł pokój z Wenecją). W 1510 został za to ekskomunikowany, a Ferrara została przyłączona do ziemi papieskich – Alfons pokonał jednak armię papiesko-wenecką, podbił Bolonię i odegrał znaczącą rolę we francuskim zwycięstwie w bitwie pod Rawenną (1512).

W latach 1526–1527 Alfons brał udział w ekspedycji cesarza rzymskiego i króla Hiszpanii, Karola V Habsburga przeciw papieżowi Klemensowi VII. Podobnie jak jego brat – kardynał Hippolit d’Este, Alfons był jednym z najpotężniejszych patronów swoich czasów; dla niego Giovanni Bellini namalował „Święto Bogów” w 1514 – swoje ostatnie skończone dzieło. Wspierał też ucznia Belliniego – Tycjana. W 1529 Alfons stworzył najwspanialszą galerię swoich czasów. Ferrara stała się również muzycznym centrum Europy – wielu najsławniejszych muzyków tamtej epoki tworzyło na dworze Alfonsa.

Czytaj więcej...
 
Wedding Rings

Anna Sforza

Anna Sforza (ur. 21 lipca 1476 w Mediolanie, zm. 2 grudnia 1497) – córka księcia Mediolanu Galeazzo Marii Sforzy i Bony Saubadzkiej.

Czytaj więcej...
 

Alfons I d’Este

Alfons I d’Este
 
Wedding Rings

Laura Dianti

Laura Dianti

Laura Dianti, född 1480, död 1573, var en italiensk salongsvärd, mätress till hertig Alfonso I av Modena och möjligen hertiginna av Modena. Paret var möjligen gifta, men detta har inte bevisats.

Hon föddes i Ferrara som dotter till Francesco Boccacci Dianti; en syster och en bror som gick i kloster är kända. Dianti blev mätress till Alfonso efter Alfonsos fru Lucrezia Borgias död 1519 och är bekräftat 1524, då Alfonso gav henne mark och där byggde en bostad åt henne dit han enligt legenden besökte henne via en hemlig gång. De fick två barn; Alfonso (1527-1587) och Alfonsina (1530-1547), som båda erkändes av fadern 1533. Då dynastin d'Este var nära att dö ut 1597 gjordes en utredning om huruvida paret hade genomgått en hemlig vigselceremoni eller inte, men man kunde inte komma fram till något svar.

Efter Alfonsos död 1534 lät Dianti sina barn utbildas av Giambattista Giraldi Cinzio och Pellegrino Morato. Hennes hem blev ett mötesforum för intellektuella som Brusantini Vincenzo, Luigi Grotto, Battista Guarini, Alberto Lollio, och artister som Thomas Carpi, Camillo Filippi och Bastianino Filippi.

Czytaj więcej...
 

Alfons I d’Este

Alfons I d’Este
 
Wedding Rings

Lukrecja Borgia

Lukrecja Borgia

Lucrecia Borgia, en valenciano Lucrècia Borja, en latín Lucretia Borgia, en italiano Lucrezia Borgia y en español Lucrecia de Borja (Subiaco, 18 de abril de 1480-Ferrara, 24 de junio de 1519) fue la hija de Rodrigo Borgia, el poderoso renacentista valenciano que más tarde se convirtió en el papa Alejandro VI, y de Vannozza Cattanei.

Fue hermana de César, Juan y Jofré. Por parte de su padre, tuvo también otros medios hermanos, entre ellos Pedro Luis de Borja. Más adelante, su familia representó como ninguna las políticas del maquiavelismo y la corrupción sexual comúnmente asociadas a los papados renacentistas. Se rumoreó que Lucrecia tuvo por amante a su propio hermano César, de quien supuestamente quedó embarazada [cita requerida].

Su figura histórica está teñida de prejuicios y tintes novelescos, mientras que los testimonios documentales fiables son insuficientes. No se conoce ningún retrato seguro de ella, aunque en una serie de pinturas, como el fresco de Pinturicchio o los retratos de Bartolommeo Veneto, se cree que la usaron de modelo. Estas efigies, frecuentemente bellas y de ambiguas expresiones, son una parte más del mito de Lucrecia. Rubia y frágil, era célebre la delicadeza de sus manos y la prestancia de su porte. Sirvió de modelo a Il Pinturicchio para su Disputa de santa Catalina y Tiziano la retrató, en compañía de su marido Alfonso d’Este, en La adoración de los Magos.​

Poco se conoce sobre ella para tener la certeza sobre la veracidad de las historias donde le atribuyen una participación activa en los supuestos crímenes de su padre y de su hermano.[cita requerida] Su padre o su hermano con seguridad le concertaron una serie de casamientos con hombres importantes o poderosos de la época, siempre con las ambiciones políticas de la familia en mente, como era común en la época. Lucrecia se desposó con Juan Sforza, señor de Pésaro; Alfonso de Aragón, príncipe de Salerno, y Alfonso d'Este, príncipe de Ferrara. Su segundo marido, Alfonso de Aragón, hijo ilegítimo de Alfonso II de Nápoles y de su amante Troggia Gazela, pudo ser asesinado por César Borgia cuando su valor político empezó a eclipsarse.

Czytaj więcej...
 

Dzieci Alfons I d’Este i ich małżonków:

Rodzeństwo Alfons I d’Este i ich małżonków:

Ojciec Alfons I d’Este i jego małżonkowie:

Matka Alfons I d’Este i jej małżonkowie: