Kto poślubił Joanna z Nawarry'ego?

Joanna z Nawarry, ang. Joanna of Navarre (ur. ok. 1370, zm. 9 lipca 1437) – córka króla Nawarry – Karola II Złego i Joanny Francuskiej (córki króla Francji Jana II Dobrego i Bonny Luksemburskiej). Księżna Bretanii w latach 1386–1399 i królowa Anglii w latach 1403–1413.

Jan V Zdobywca (ur. ok. 1340, zm. 1 listopada 1399 w Nantes) – książę Bretanii, syn księcia Jana IV i Joanny Flandryjskiej, córki Ludwika Flandryjskiego, hrabiego de Nevers.

Jego ojciec był angielskim kandydatem na tron Bretanii opróżniony w 1341 r. po bezpotomnej śmierci księcia Jana III. Jego kontrkandydatami byli popierani przez Francję Joanna de Penthievre i jej mąż Karol de Blois. Jan IV zmarł w roku w 1345 r. i mały Jan V odziedziczył jego pretensje. Walkę w jego imieniu kontynuowała jego matka, Joanna Flandryjska. Jan wychowywał się na dworze króla Anglii Edwarda III.

29 września 1364 r. Jan wygrał bitwę pod Auray, w której zginął Karol de Blois. 12 kwietnia 1365 r. Joanna de Penthievre musiała podpisać traktat w Guérande, na mocy którego zrzekała się wszystkich praw do Bretanii i uznawała Jana prawowitym księciem. Niespodziewanie dla króla Edwarda III, który pomógł Janowi wygrać wojnę o sukcesję, książę złożył hołd lenny królowi Francji Karolowi V. Później jednak Jan zbliżył się do Anglii i w 1372 r. otrzymał tytuł hrabiego Richmond. W latach 1373–1379 przebywał na wygnaniu, wypędzony z Bretanii przez miejscowych feudałów. W 1375 r. został kawalerem Orderu Podwiązki.

Książę był trzykrotnie żonaty. Jego pierwszą żoną została w 1361 r. w Woodstock Palace Maria Plantagenet (10 października 1344 – 1362), córka króla Anglii Edwarda III i Filipy de Hainault, córki Wilhelma I, hrabiego Hainaut. Małżonkowie nie mieli razem dzieci.

Po raz drugi Jan ożenił się w maju 1366 w Londynie z Joan Holland (1350 – 1384), córką Thomasa Hollanda, 1. hrabiego Kentu, i Joanny, córki Edmunda Woodstocka, 1. hrabiego Kentu. Joan była kuzynką króla Anglii Ryszarda II. Również i to małżeństwo nie doczekało się potomstwa.

2 października 1386 w Saillé-près-Guérande Jan ożenił się trzeci raz z Joanną (ok. 1370 – 10 czerwca 1437), córką króla Nawarry Karola II Złego i Joanny, córki króla Francji Jana II Dobrego. Jan i Joanna mieli razem czterech synów i pięć córek:

• Joanna (12 sierpnia 1387 w Nantes – 7 grudnia 1388)
• nieznana z imienia córka (1388)
• Jan VI Mądry (24 grudnia 1389 – 29 sierpnia 1442), książę Bretanii
• Maria (18 lutego 1391 w Nantes – 18 grudnia 1446), pani de La Guerche, żona Jana I, księcia d’Alençon
• Małgorzata (1392 – 13 kwietnia 1428), pani de Guillac, żona Alana IX, wicehrabiego de Rohan
• Artur III (24 sierpnia 1393 – 26 grudnia 1458), książę Bretanii
• Gilles (1394 – 19 lipca 1412 w Cosne-sur-Loire), pan de Chantocé i de Ingrande
• Ryszard (1395 – 2 czerwca 1438), hrabia d'Étampes
• Blanka (1397 – po 1419), żona Jana IV, hrabiego d’Armagnac

Jan V zmarł w 1399 r. Bretanię odziedziczył jego najstarszy syn.

Henrik IV (engelska: Henry IV), född 15 april 1367, död 20 mars 1413, var kung av England 1399–1413 och son till Johan av Gent och ”Blanka”, Blanche av Lancaster. Han föddes på Bolingbroke Castle i Lincolnshire, och kallas därför ibland även för Henrik Bolingbroke.