Kto poślubił Caterina I di Russia'ego?

Caterina I (in russo Екатери́на I Алексе́евна Миха́йлова^?, Ekaterína I Alekséevna Micháilova, IPA: jɪkətʲɪ'rinə 'pʲervajə əlʲɪ'ksʲɛjɪvnə) nata Marta Elena Samuilovna Skowrońska (Jēkabpils, 15 aprile 1684 – San Pietroburgo, 17 maggio 1727) è stata la seconda moglie di Pietro I di Russia, Imperatrice di Russia dal 1725 fino alla sua morte.

Иоганн Крузе или Иоганн Рабе (швед. Johan Cruse; предположительно ум. 1702, Мариенбург) — первый муж Марты Скавронской (будущей императрицы Екатерины I), шведский солдат, пропавший без вести.

Также есть версия, что Иоганн Рабе был не мужем Марты, а отцом. Таким образом, она оказывается этнической шведкой, а не лифляндкой, что могло быть нарочно скрываемо во времена Петра Великого.

Piotr I Aleksiejewicz Wielki, ros. Пётр I Алексеевич (ur. 30 maja^?/9 czerwca 1672 w Moskwie, zm. 28 stycznia^?/8 lutego 1725 w Sankt Petersburgu) – car Rosji od 1682 roku, a od 1721 imperator. Syn Aleksego (1645–1676), z dynastii Romanowów. Jako władca wprowadził wiele reform w prawie, administracji, finansach i oświacie. Zmodernizował i rozbudował armię oraz flotę. Wybudował Petersburg i przeniósł tam stolicę państwa. Jego polityka doprowadziła Rosję do statusu mocarstwa europejskiego.

Wiosną 1682 roku po śmierci przyrodniego brata, bezdzietnego cara Fiodora III, obwołany został carem przez dumę bojarską. Pominięto przy tym prawo do tronu jego starszego brata przyrodniego, chorowitego Iwana Aleksiejewicza. W imieniu 10-letniego Piotra I rządziła przez trzy tygodnie regencja, złożona z jego matki Natalii Kiryłłownej Naryszkiny i jej rodziny. W maju stronnictwo Miłosławskich doprowadziło w Moskwie do wybuchu buntu strzelców, w efekcie którego ogłoszono współrządy dwóch małoletnich braci: Iwana V (jako „pierwszego cara”) i Piotra I (jako „drugiego cara”). W imieniu obu braci rządy regencyjne objęła ich starsza siostra, carewna Zofia Aleksiejewna. W 1689 roku, w wyniku kolejnego przewrotu, samodzielne rządy objął Piotr I oraz stronnictwo Naryszkinów.