Kto poślubił Maria Anna av Portugal'ego?
Wilhelm IV ożenił się z Maria Anna av Portugal roku . Infanta Marie Anne of Portugal miał 31 lat w dniu ślubu (31 lata, 11 miesięcy i 8 dni). Wilhelm IV miał 41 lat w dniu ślubu (41 lata, 1 miesięcy i 30 dni). Różnica wieku wynosiła 9 lata, 2 miesięcy i 21 dni.
Maria Anna av Portugal
Maria Anna av Portugal, född 13 juli 1861 i Bronnbach, Baden, död 31 juli 1942 i New York, var storhertiginna och ställföreträdande regent av Luxemburg: gift med Vilhelm IV av Luxemburg. Hon var regent i Luxemburg från november 1908 till februari 1912, då Vilhelm led av en allvarlig sjukdom, och efter hans död från februari till juli 1912, då hennes dotter Marie-Adélaïde av Luxemburg fortfarande var minderårig.
Czytaj więcej...
Wilhelm IV
Wilhelm IV (ur. 22 kwietnia 1852, zm. 25 lutego 1912) – wielki książę Luksemburga z niemieckiej dynastii Nassau. Jego rodzicami byli wielki książę Adolf i Adelajda Maria Anhalt-Dessau.
Wilhelm IV sam był protestantem, tak jak dynastia z której się wywodził – Nassau-Weilburg. Poślubił Marię Annę Portugalską, bo uważał, że katolicki kraj powinien mieć katolickiego monarchę. Rzeczywiście, potomkowie Wilhelma IV, wszyscy następni wielcy książęta, byli katolikami. Po śmierci wuja Wilhelma – księcia Mikołaja-Wilhelma w 1905 jedynym innym legitymistycznym męskim potomkiem dynastii Nassau-Weilburg był kuzyn Wilhelma – Jerzy-Mikołaj, hrabia Merenberg, który jednak był dzieckiem pochodzącym z małżeństwa morganatycznego stryja Wilhelma IV, Mikołaja Wilhelma, z Natalią Puszkin, córką rosyjskiego poety. W 1907 Wilhelm ogłosił zatem hrabiów Merenberg linią niedynastyczną, która nie może odziedziczyć książęcego tronu Luksemburga. Następczynią tronu została najstarsza córka Wilhelma – Maria Adelajda (1894–1924), a w przyszłości została ona pierwszą kobietą rządzącą Luksemburgiem (abdykowała w 1919). Jej następczynią została jej młodsza siostra – Szarlotta (1896–1985). Potomkowie Szarlotty rządzą w Luksemburgu do dziś.
W 1906 Wilhelm rozkazał zburzyć stary Zamek Berg – rezydencję rodziny wielkoksiążęcej, a w jego miejscu wybudować nowy, zaprojektowany przez monachijskiego architekta Maxa Ostenriedera i miejscowego architekta Pierre’a Funck-Eydta.
Czytaj więcej...