Kto poślubił Bartholomew de Badlesmere'ego?

Bartholomew de Badlesmere (ur. 1275, zm. 14 kwietnia 1322 w Blean) – angielski możnowładca, syn i dziedzic Guncelina de Badlesmere i Joan FitzBernard, córki Ralpha FitzBernarda.

Podobnie jak ojciec związał swoją karierę z dworem królewskim. W 1294 r. brał udział w walkach z Francuzami w Gujennie. W 1297 r. towarzyszył królowi Edwardowi I w wyprawie na Flandrię. Walczył również w bitwie ze Szkotami pod Falkirk w 1298 r. Rok później został jednym z rycerzy przybocznych króla. W 1307 r. reprezentował w parlamencie hrabstwo Kent.

Większe zaszczyty stały się jego udziałem odkąd w 1307 r. na tronie zasiadł Edward II. W sierpniu tego roku został konstablem zamku Bristol. W 1309 r. otrzymał tytuł barona Badlesmere. Później jego drogi zaczęły się rozchodzić z królewskimi. W marcu 1310 r. Badlesmere był jednym z baronów, którzy podpisali petycję do króla z prośbą o reformy. W 1312 r. został zmuszony do zrzeczenia się pieczy nad Bristolem. Jednak w czerwcu 1312 r., po egzekucji królewskiego faworyta Piersa Gavestona, Badlesmere ponownie pogodził się z królem i powrócił na dwór królewski.

Badlesmere stał się wówczas jednym z ważniejszych doradców królewskich. Razem z hrabią Pembroke poprowadził w 1315 r. ekspedycję przeciwko Szkotom. W 1316 r. odegrał ważną rolę w stłumieniu powstania walijskiego Llywelyna ab Rhysa. Później Edward II wysłał go razem z Pembroke’em w poselstwie na dwór papieski. W 1318 r. Badlesmere doprowadził do porozumienia między Edwardem a liderem opozycji baronów, hrabią Lancaster. Sprzeciwiał się także dominacji na dworze Despenserów.

Wobec narastającego w kolejnych latach konfliktu króla z baronami, Badlesmere starał się zachować neutralność. Ostatecznie jednak musiał opowiedzieć się po stronie baronów. W październiku 1321 r. królowa Izabela zażądała od żony Badlesmere, Margaret de Clare, aby ugościła ją w zamku Leeds. Lady Badlesmere odmówiła, co wywołało gwałtowną reakcję króla Edwarda, który zaatakował zamek i wziął lady Badlesmere do niewoli. To spowodowało, że jej mąż otwarcie przyłączył się do buntowników.

16 marca 1322 r. buntownicy ponieśli rozstrzygającą klęskę pod Boroughbridge. W bitwie tej walczył Badlesmere, któremu udało się uciec z pola bitwy. Wkrótce został jednak pojmany w Blean niedaleko Canterbury i tam powieszony 14 kwietnia 1322 r.

Przed 30 czerwca 1308 r. poślubił Margaret de Clare (ok. 1287 – 1333), córkę Thomasa de Clare (syna 6. hrabiego Hertford, i Juliany FitzMaurice, córki sir Maurice’a fitz Maurice. Bartholomew i Margaret mieli razem syna i cztery córki:

• Margery de Badlesmere, żona Williama de Ros, 2. barona Ros of Helmsley, jej wnuczka poślubiła 3. hrabiego Ormonde
• Maud de Badlesmere (ok. 1310 – 1366), żona Johna de Vere, 7. hrabiego Oxford, miała dzieci
• Elizabeth de Badlesmere (ok. 1313 – 8 czerwca 1356), żona sir Edmunda de Mortimera i Williama de Bohun, 1. hrabiego Northampton, miała dzieci z obu małżeństw (jej synem z pierwszego małżeństwa był 2. hrabia Marchii)
• Gilles de Badlesmere (18 października 1314 – 7 czerwca 1338), 2. baron Badlesmere
• Margaret de Badlesmere (ur. ok. 1315), żona sir Johna Tiptofta, miała dzieci

Czytaj więcej...

Margaret de Badlesmere, Baroness Badlesmere (née de Clare; c. 1 April 1287 – 22 October 1333/January 1334, disputed) was an Anglo-Norman noblewoman, suo jure heiress, and the wife of Bartholomew de Badlesmere, 1st Baron Badlesmere.

She was jailed at the Tower of London for a year, from November 1321 to November 1322, on account of having refused admittance and then ordering arrows to be fired on Isabella of France, Queen consort of Edward II of England and her group. Before Margaret had instructed her archers to fire upon Isabella and her escort, she had refused the Queen admittance to Leeds Castle, Kent, where her husband, Baron Badlesmere, held the post of governor, but which was legally the property of Queen Isabella as part of the latter's dower. Margaret surrendered the castle on 31 October 1321, after it was besieged by the King's forces using ballistas. Edward's capture of Leeds Castle was the catalyst that led to the Despenser War in the Welsh Marches and the north of England. Margaret became the first recorded female prisoner in the Tower's history.

Upon her release from the Tower, Margaret entered a religious life at the convent house of the Minorite Sisters outside Aldgate. King Edward granted her a stipend to pay for her maintenance.

Czytaj więcej...