Kto poślubił Konstantin Pawlowitsch Romanow'ego?

Konstantin Pawlowitsch Romanow (* 27. April^jul. / 8. Mai 1779^greg. in Zarskoje Selo; † 15. Juni^jul. / 27. Juni 1831^greg. in Wizebsk) aus dem Haus Romanow-Holstein-Gottorp war Großfürst und Zarewitsch („Zarensohn“) von Russland.

Julia z Saksonii-Coburg-Saalfeld (niem. Juliane Henriette Ulrike von Sachsen-Coburg-Saalfeld, ur. 23 września 1781 w Koburgu, zm. 15 sierpnia 1860 w Bernie) – niemiecka księżniczka z rodu Saksonia-Coburg-Saalfeld, a od 1826 Saksonia-Coburg-Gotha.

Była córką księcia Franciszka z Saksonii-Coburg-Saalfeld i Augusty von Reuss. Julia była starszą siostrą króla Belgów Leopolda I Koburga oraz ciotką brytyjskiej królowej Wiktorii oraz Ferdynanda II, króla Portugalii.

Cesarzowa Rosji Katarzyna II wybrała ją na żonę dla swojego drugiego wnuka Wielkiego Księcia Konstantego. Julia nie miała jeszcze piętnastu lat, kiedy przyjęła imię Anna Fiodorowna i w obrządku prawosławnym wzięła ślub z Konstantym, który miał wówczas siedemnaście lat. Uroczystość odbyła się 26 lutego 1796 roku w Sankt Petersburgu. Caryca Katarzyna zmarła dziewięć miesięcy później, 6 listopada.

Małżeństwo Julii okazało się zupełnie nieudane. Konstanty sprawił, że jego młoda żona czuła się bardzo nieszczęśliwa. Po trzech latach małżeństwa Julia opuściła męża i wróciła do Koburga. Wkrótce jednak wróciła do Rosji i próbowała pogodzić się z Konstantym.

28 października 1808 roku Julia urodziła nieślubnego syna Edwarda Edgara Schmidta-Löwego. Ojcem był prawdopodobnie Jules Gabriel Emile de Seigneux, francuski arystokrata.

Później Anna Fiodorowna przeprowadziła się do szwajcarskiego Berna, gdzie urodziła drugie nieślubne dziecko. Luisa Hilda Agnes przyszła na świat w 1812 roku. Jej ojcem był Rudolf Abraham de Schiferli, szwajcarski chirurg.

Dwa lata później, w 1814, Konstanty próbował sprowadzić żonę do siebie, co okazało się niepowodzeniem. W końcu, 20 marca 1820 roku, po dziewiętnastu latach separacji, małżeństwo Anny Fiodorownej i Konstantego zostało formalnie anulowane. Małżeństwo Julii trwało 24 lata.

Joanna Grudzińska, właściwie hrabianka Joanna Nepomucena Barbara Grudzińska herbu Grzymała, później księżna łowicka-romanowowska (ur. 29 września 1791 w Poznaniu, zm. 17 listopada^?/29 listopada 1831 w Carskim Siole) – księżna łowicka, morganatyczna żona wielkiego księcia Konstantego.

Była córką ostatniego właściciela Chodzieży, Antoniego Grudzińskiego. Dnia 27 maja 1820 roku poślubiła wielkiego księcia Konstantego Pawłowicza Romanowa po tym, jak ten rozwiódł się po 20 latach separacji ze swoją pierwszą żoną, księżną Julią z Saksonii-Coburga-Saalfeld. Ze względu na małżeństwo morganatyczne Konstanty w 1823 roku zrzekł się praw do tronu rosyjskiego. Po potrójnym ślubie (prawosławny, katolicki i cywilny) otrzymała tytuł księżnej łowickiej.

Jej siostrę Antoninę pojął za żonę Dezydery Chłapowski, uczestnik wojen napoleońskich i generał powstania listopadowego. Druga z sióstr, Józefa, wyszła za mąż za Wacława Gutakowskiego.

Zmarła w Carskim Siole zaledwie pół roku po śmierci (15 maja 1831 na cholerę) księcia Konstantego. Umierała przy Mikołaju I, który po jej śmierci kazał odmłodzić ją w dacie urodzenia o 8 lat ze względu na jej młodą twarz. Tam też została pochowana. Jej szczątki ekshumowano w 1929 roku i przeniesiono do Rąbinia pod Śremem – gdzie pochowana została przy kościele Świętych Apostołów Piotra i Pawła, obok siostry Antoniny i jej męża Dezyderego Chłapowskiego.

Nie wywarła żadnego większego wpływu na życie publiczne w Polsce. Wszystko wskazuje na to, że popierała carski program polityczny. Była przeciwniczką powstania listopadowego, w którym nie dostrzegała aspektów narodowych, ale jedynie rebelię przeciwko rodzinie carskiej. Aktywność społeczną ograniczała do akcji religijnych i filantopijnych.

W 1908 roku Wacław Gąsiorowski opublikował powieść historyczną o losach Joanny Grudzińskiej pt. Księżna łowicka, a w 1932 roku powstał polski film fabularny pod tym samym tytułem z Jadwigą Smosarską w roli tytułowej.