Kto poślubił Judy Garland'ego?

Judy Garland (wym. ['dʒuːdi 'ɡɑːrlənd]; ur. 10 czerwca 1922 w Grand Rapids, zm. 22 czerwca 1969 w Londynie) – amerykańska piosenkarka i aktorka, tancerka i artystka wodewilowa.

W ciągu trwającej czterdzieści pięć z czterdziestu siedmiu lat jej życia kariery zyskała status międzynarodowej gwiazdy, tak jako aktorka w musicalach i dramatach, jak i piosenkarka. Otrzymała specjalnego Oscara dla „młodego wybitnego wykonawcy” (Academy Juvenile Award), Złoty Glob, nagrodę im. Cecila B. DeMille’a za pracę w filmach, a także nagrodę Grammy i specjalną nagrodę Tony.

Po występach w wodewilach z siostrami nastoletnia Judy podpisała kontrakt z wytwórnią filmową Metro-Goldwyn-Mayer. Zagrała tam w ponad trzydziestu filmach, w tym dziesięciu z Mickeyem Rooneyem oraz w filmie, z którym jest najczęściej kojarzona, czyli Czarnoksiężniku z Oz z 1939 roku. Po piętnastu latach wytwórnia rozwiązała z nią umowę. Do aktorstwa powróciła w dramacie Narodziny gwiazdy (1954). Odniosła ponowne sukcesy dzięki bijącym rekordy popularności występom koncertowym, włącznie z koncertem w Carnegie Hall oraz emitowanym tylko przez krótki czas programem telewizyjnym – The Judy Garland Show.

Pomimo sukcesów zawodowych Garland przez całe życie walczyła z problemami osobistymi. Jej niską samoocenę pogłębiali producenci filmowi, którzy przekonywali ją, że jest nieatrakcyjna i manipulowali jej ekranowym wyglądem zewnętrznym. Przepisywano jej środki medyczne kontrolujące wagę i pobudzające, co wpędziło Garland w trwające kilkadziesiąt lat uzależnienie od leków. Miała problemy finansowe, często zalegała z płatnością podatków na sumy sięgające nawet kilkuset tysięcy dolarów. Pięciokrotnie wychodziła za mąż, z czego cztery pierwsze małżeństwa kończyły się rozwodami. Kilkakrotnie podejmowała próby samobójcze. W wieku czterdziestu siedmiu lat zmarła w wyniku przypadkowego przedawkowania leków nasennych. Pozostawiła trójkę dzieci: Lizę Minnelli, Lornę Luft i Joeya Lufta.

W 1997 roku została pośmiertnie nagrodzona Grammy Lifetime Achievement Award. Kilka jej nagrań wprowadzono do Grammy Hall of Fame. W 1999 roku American Film Institute (AFI) umieścił ją na ósmym miejscu na liście największych aktorek wszech czasów (The 50 Greatest American Screen Legends). Na temat Judy powstał film biograficzny z 2019 roku

David Rose (ur. 15 czerwca 1910 w Londynie, zm. 23 sierpnia 1990 w Burbank) – amerykański twórca słów do piosenek, kompozytor, aranżer, pianista i dyrygent pochodzenia żydowskiego. Jego najbardziej znane utwory to The Stripper, Holiday for Strings i Calypso Melody. Tworzył muzykę do seriali telewizyjnych Domek na prerii, Autostrada do nieba, Bonanza i wielu innych pod własnym nazwiskiem lub pod pseudonimem „Ray Llewellyn”. Ponadto był również dyrektorem muzycznym programu telewizyjnego Reda Skeltona, który przez 21 lat emitowano na antenach CBS i NBC. Laureat czterech nagród Emmy w kategoriach muzycznych. Należał do korporacji Phi Mu Alpha Sinfonia zrzeszającej muzyków płci męskiej. Był pierwszym mężem Judy Garland.

Vincente Minnelli (właśc. Lester Anthony Minnelli; ur. 28 lutego 1903 w Chicago, zm. 25 lipca 1986 w Beverly Hills) – amerykański reżyser filmowy i teatralny. Laureat Oscara dla najlepszego reżysera za film Gigi (1958). Ojciec Lizy, aktorki i piosenkarki.

Mark Herron (ur. 8 lipca 1928 w Baxter, zm. 13 stycznia 1996 w Los Angeles) – amerykański aktor, znany jako czwarty mąż aktorki i piosenkarki Judy Garland. Wystąpił m.in. w 8½ Federico Felliniego i Eye of the Cat.

12 czerwca 1964 roku ożenił się z Judy Garland, której towarzyszył podczas jej tournée po Australii. Ślubu udzielił im buddyjski duchowny, ale panna młoda nadal była żoną Sidneya Lufta. 14 listopada 1965 roku, już po uprawomocnieniu się rozwodu Garland z Luftem, w Las Vegas ożenili się ponownie. 6 miesięcy później byli już w separacji. Rozwiedli się 11 kwietnia 1967 roku.

Mark Herron był homoseksualistą. Miał romans z Peterem Allenem, mężem swojej pasierbicy Lizy Minnelli. Po zakończeniu związku z Garland, był wieloletnim partnerem aktora Henry'ego Brandona do jego śmierci w 1990 roku.

Zmarł na raka w 1996 roku.

Mickey Deans (ur. 24 września 1934 w Garfield jako Michael DeVinko, zm. 11 lipca 2003 w Cleveland) – pianista, menadżer i piąty, ostatni mąż Judy Garland.

W latach 50. i 60. XX wieku pracował jako pianista jazzowy w popularnym nowojorskim klubie nocnym Jilly's przy 52. ulicy. Regularnie występował również w Los Angeles, Reno, Miami i na Wyspach Dziewiczych.

Judy Garland poznał w 1967 roku, gdy dostarczał leki do jej pokoju hotelowego w Nowym Jorku.

Pobrali się 15 marca 1969 roku w Londynie. Po ceremonii Garland tak skomentowała związek z nim: To jest to. Po raz pierwszy w moim życiu jestem naprawdę szczęśliwa. Nareszcie jestem kochana. Trzy miesiące później Deans znalazł martwą żonę na podłodze łazienki wynajmowanego przez nich domu w londyńskiej dzielnicy Chelsea. Przyczyną jej śmierci było przypadkowe przedawkowanie barbituranów.

Po śmierci żony, z pomocą Ann Pinchot napisał biografię Weep No More, My Lady, w której opisał swoje życie przed poznaniem Garland i okres trwania ich związku. Książka Deansa została wydana w 1972 roku nakładem Hawthorn Books, a w postaci wydania w miękkiej oprawie przez Pyramid Books.

Po śmierci Garland był asystentem producenta rewii wodewilowych Roya Radina. Później zamieszkał w Cleveland, gdzie otworzył park rozrywki, w którym można było zwiedzać nawiedzony dom.

Ostatnie lata życia spędził w domu na przedmieściach Cleveland, gdzie zmarł 11 lipca 2003 roku z powodu zastoinowej niewydolności serca. Miał 68 lat. Jego ciało zostało skremowane, a prochy rozdane rodzinie i przyjaciołom.