Kto poślubił Julianna twerska'ego?

Julianna Aleksandrowna twerska, ros. Ульяна Александровна Тверская (ur. ok. 1325, zm. 17 marca 1391) – córka wielkiego księcia Aleksandra twerskiego oraz Anastazji halickiej, druga żona księcia litewskiego Olgierda. Matka króla Polski Władysława II Jagiełły.

Olgierd (lit. Algirdas, starorus. Олгиерд, ur. ok. 1296 lub ok. 1304, zm. 24 maja 1377) – książę witebski i krewski, następnie wielki książę litewski w latach 1345–1377, jeden z synów Giedymina, a także członek rodziny Giedyminowiczów. Był rodzonym bratem Anny Aldony Giedyminówny, żony Kazimierza III Wielkiego – króla Polski, a także ojcem Władysława II Jagiełły.

Olgierd stał się wielkim księciem litewskim po zamachu na swojego brata, Jewnutę, którego dokonał wraz z innym bratem, Kiejstutem. Konflikt pomiędzy braćmi ostatecznie został zażegnany, a Jawnuta został księciem Zasławia.

Po przejęciu rządów, Olgierd prowadził liczne wojny z Zakonem Krzyżackim. Po serii zwycięstw poniósł ogromną porażkę w bitwie nad Strawą w 1348 roku, której skutki mocno osłabiły Wielkie Księstwo Litewskie. Jeszcze w tym samym roku stracił wpływy w Pskowie i Nowogrodzie Wielkim, a w 1349 roku we Lwowie i Haliczu.

Lata niepowodzenia dosięgnęły jednak lepszych czasów, a Olgierd rozpoczął przyłączanie terenów Rusi do Wielkiego Księstwa Litewskiego. W 1352 r. do kraju został na stałe przyłączony Wołyń, w 1356 r. opanowany Smoleńsk, w rok później — Briańsk, w 1362 r. Kijów wraz z otaczającymi ziemiami. W następnym roku Wielkie Księstwo pokonało Tatarów w bitwie nad Sinymi Wodami i utrwalili swój stan panowania na Podolu. W siódmej dekadzie XIV stulecia opanowali ziemię czernihowsko-siewierską, odzyskali też wyraźne wpływy w Pskowie i Nowogrodzie Wielkim. Dla Moskwy – Olgierd okazał się trudnym rywalem.

Olgierd jest protoplastą Olgierdowiczów i przodkiem Jagiellonów, Olelkowiczów, Trubeckich, Bielskich, Mścisławskich, Hurkowiczów, Kobryńskich i Sanguszków.