Kto poślubił Małgorzata Andechs-Meranien'ego?

Małgorzata Andechs-Meranien (zm. 25 października 1271) – księżniczka Meranu i margrabina morawska.

Małgorzata była córką księcia Meranii Ottona I. Przed 25 września 1232 poślubiła margrabiego morawskiego Przemysła. Małżeństwo okazało się bezdzietne. W 1239 Przemysł zmarł. 2 czerwca 1240 Małgorzata poślubiła hrabiego Fryderyka Truhendingen (zm. 30 sierpnia 1274).

Przemysł, (ur. 1209, zm. 16 października 1239) – margrabia morawski w latach 1228–1239.

Trzeci syn króla Czech Przemysła Ottokara I i jego drugiej żony Konstancji węgierskiej. Żył w niezgodzie ze swoim starszym bratem królem Wacławem I. W latach 1232–1237 prowadził z bratem wojnę, ale władzy na Morawach nie utracił dzięki wstawiennictwu matki. Przemysł wspierał instytucje kościelne. Został pochowany obok matki w klasztorze cysterek w Tišnovie choć pragnął spocząć w Welehradzie.

Przed 1233 r. ożenił się z Małgorzatą (zm. w latach 1261–1271), córką księcia Meranii Ottona I. Małżeństwo było bezdzietne.

Friedrich I. von Truhendingen (urkundlich belegt von 1240 bis 1274) trat als Gemahl der Margaretha von Meranien ein umfangreiches Erbe der Andechs-Meranier im fränkischen Raum in Form einer Grafschaft an.

Der Vater von Friedrich I. hieß ebenfalls Friedrich von Truhendingen. Die Zählweise orientiert sich an dem angenommenen Grafentitel. Friedrich I. ist somit auch Ahnherr der von Truhendingen im fränkischen Raum.

Die Familie von Truhendingen war im fränkischen Raum zunächst nur mit kleineren Besitzungen vertreten. Dies änderte sich im Jahr 1248 mit dem Tod von Otto II. und damit aus dem Aussterben der Andechs-Meranier in männlicher Linie. Friedrich von Truhendingen beerbte die Meranier ebenso wie Otto von Weimar-Orlamünde und der Nürnberger Burggraf Friedrich III. Allerdings erhob zunächst auch der Bamberger Bischof Friedrich I. von Hohenlohe Anspruch auf die Besitzungen als heimgefallene Lehen des Bamberger Hochstifts. Friedrich von Truhendingen konnte sich letztlich behaupten, allerdings wurde der Besitz mehrfach an das Hochstift verpfändet und 1390 schließlich endgültig verkauft. Zum Erbe gehörte die Giechburg und die Gügel-Burg, sowie der Markt Scheßlitz und andere umliegende Ortschaften wie Kübelstein, Laibarös, Stadelhofen, Wattendorf und auch Neuhaus als bambergische Lehen. Ein anderer Schwerpunkt war der Markt Baunach mit Lauter und die Stufenburg als fuldische Lehen. Hinzu kam noch Arnstein als freieigener Besitz.