Kto poślubił Małgorzata Maria Farnese'ego?

Małgorzata Maria Farnese (ur. 24 listopada 1664 w Parmie, zm. 17 czerwca 1718 w Colorno) – księżniczka Parmy i poprzez małżeństwo księżna Modeny i Reggio.

Urodziła się jako córka księcia Parmy i Piacenzy Ranuccio II oraz jego drugiej żony księżnej Izabeli.

14 lipca 1692 w Parmie poślubiła swojego brata ciotecznego – księcia Modeny i Reggio Franciszka II d’Este. Para nie miała dzieci. Po śmierci Franciszka jego następcą został stryj (przyrodni brat jego ojca) kardynał Rinaldo d’Este.

Franciszek II d’Este, Francesco II d’Este (ur. 6 marca 1660, zm. 6 września 1694) – książę Modeny i Reggio od roku 1662 do swojej śmierci.

Urodził się jako jedyny syn księcia Alfonsa IV i Laury Martinozzi, córki Girolamo Martinozziego i Laury Mazzarino, pochodzących z włoskiej szlachty. Laura Martinozzi była siostrzenicą kardynała Jules'a Mazarina. Jego starsza siostra - Maria z Modeny w 1673 poślubiła przyszłego króla Jakuba II Stuarta, a w 1685 została królową Anglii i Szkocji.

Jako mały chłopiec uczył się grać na wiolonczeli i dla niego odtworzono dworską orkiestrę, kiedy miał 11 lat – wiolonczelistą był wtedy Giovanni Maria Bononcini. Franciszek pozostał hojnym patronem muzyki. Jego zbiory znacząco uzupełniły Bibliotekę Estense w Modenie.

Franciszek został księciem Modeny i Reggio w wieku zaledwie dwóch lat. Jego matka, pobożna i surowa, rządziła jako regentka aż do 1674. Obowiązki państwowe dzieliła z różnymi duchownymi, a radą służył jej zawsze jej spowiednik - ojciec Garimberti. Kiedy matka wyjechała do Anglii, aby towarzyszyć córce, 14-letni Franciszek przejął pełnię władzy. Pod wpływem swojego towarzysza – kuzyna Cesare Ignazia d’Este, po powrocie matki wygnał ją z dworu książęcego. Polityka zagraniczna Franciszka podporządkowana była polityce króla Francji – Ludwika XIV Burbona – patrona jego siostry po 1688 roku (po tym jak Jakub II musiał uciekać ze swojej ojczyzny). Franciszek jednak nie pozwolił na wchłonięcie przez Francję swojego księstwa.