Kto poślubił Małgorzata opawska'ego?

Małgorzata opawska (ur. ok. 1330; zm. 1361–1363) – księżniczka opawska, margrabina morawska.

Małgorzata była córką Mikołaja II opawskiego i jego pierwszej żony Anny raciborskiej. W latach 1349–1350 (zapewne już w drugiej połowie 1349) poślubiła margrabiego morawskiego Jana Henryka Luksemburskiego. Była jego drugą żoną. Poprzednie małżeństwo Jana Henryka z Małgorzatą Maultasch zakończyło się unieważnieniem z powodu rzekomej impotencji męża.

Ślub Jana Henryka i Małgorzaty został zawarty pospiesznie i nie zadbano o niezbędną dyspensę. Małżonkowie byli ze sobą spokrewnieni w trzecim stopniu, gdyż oboje byli prawnukami króla czeskiego Przemysła Ottokara II. W tej sytuacji została na nich rzucona klątwa i na pewien czas Jan Henryk musiał odsunąć od siebie żonę. W sierpniu 1350 papież Klemens VI polecił biskupowi ołomunieckiemu Janowi Volkowi by zdjął klątwę.

Małgorzata i Jan Henryk Luksemburski mieli sześcioro dzieci:

• Katarzyna (urodzona w lutym 1353, zmarła przed 17 lipca 1378),
• Jodok z Moraw (urodzony w październiku 1351, zmarł 18 stycznia 1411),
• Jan Sobiesław Luksemburski (urodzony 1352–1355, zmarł 12 października 1394),
• Prokop (urodzony 1354–1355, zmarł 24 września 1405),
• Elżbieta (zmarła 20 listopada 1400),
• Anna (zmarła przed 1405).

Po śmierci Małgorzaty opawskiej Jan Henryk Luksemburski ożenił się jeszcze dwukrotnie. Oba małżeństwa były bezpotomne.

Czytaj więcej...

Jan Henryk Luksemburski (ur. 12 lutego 1322, zm. 12 listopada 1375) – książę Karyntii, margrabia morawski. Najmłodszy syn Jana Luksemburskiego i Elżbiety, brat cesarza Karola IV Luksemburskiego.

W wieku pięciu lat został wysłany do Karyntii jako narzeczony, a od 1329 mąż Małgorzaty Maultasch (1318–1369), córki Henryka Karynckiego. W 1349 na wniosek żony małżeństwo zostało unieważnione z powodu rzekomej impotencji męża. W 1349 Karol IV Luksemburski nadał Janowi Henrykowi Morawy w lenno pod warunkiem, że jego potomkowie nie będą pretendować do czeskiego tronu, dopóki będą żyć potomkowie Karola IV. Okres panowania Jana Henryka oznaczał dla Moraw czas stabilności i rozwoju.

Jan Henryk był czterokrotnie lub pięciokrotnie żonaty. Po rozwodzie z Małgorzatą Maultasch ożenił się w latach 1349–1350 z Małgorzatą opawską (?-1363), córką Mikołaja II opawskiego. Zapewne w 1363 związał się z Elżbietą cieszyńską, która jest traktowana jako żona lub konkubina Jana Henryka. Jego trzecią (czwartą) żoną została w 1364 Małgorzata (1346–14 listopada 1366), córka Albrechta II Kulawego, wdowa po Meinhardzie III. Po raz czwarty (piąty) ożenił się w 1366 z Elżbietą Oettingen.

Jan Henryk miał ślubne dzieci tylko z drugiego małżeństwa:

• Katarzyna (ur. w lutym 1353, zm. przed 17 lipca 1378),
• Jodok z Moraw (ur. w październiku 1351, zm. 18 stycznia 1411),
• Jan Sobiesław Luksemburski (ur. 1352–1355, zm. 12 października 1394),
• Prokop (ur. 1354–1355, zm. 24 września 1405),
• Elżbieta (zm. 20 listopada 1400),
• Anna (zm. przed 1405).

Miał także nieślubnych synów: Jana, proboszcza wyszehradzkiego (ur. ok. 1345, zm. 1370) oraz nieznanego z imienia (ur. 1359).

Czytaj więcej...