Kto poślubił Sante Bentivoglio'ego?

Sante Bentivoglio (ur. 1426 w Bolonii, zm. 1 października 1463 tamże) – włoski szlachcic, syn Ercole Bentivoglio, kuzyn Annibale I Bentivoglio, rządził w Bolonii w latach 1445–1463.

Został wychowany we Florencji, na dworze Cosimo de' Medici. Gdy w 1445 Annibale I Bentivoglio został zamordowany w zasadzce zastawionej na niego przez rywalizującą z nim rodzinę Canetoli, Sante został wybrany gonfaloniere della giustizia (chorąży sprawiedliwości). Tytuł ten w praktyce równał się tytułowi pana miasta. Został też ogłoszony opiekunem małoletniego syna Annibale, Giovanniego. Od papieża otrzymał autonomię w sprawowaniu władzy w Bolonii i utworzył senat miejski złożony ze szlachty bolońskiej i przedstawicieli papieża. W polityce zagranicznej skłaniał się ku sojuszom z Wenecją, Sforzami i Medyceuszami.

W 1454 poślubił czternastoletnią Ginevrę Sforza, córkę Alessandro Sforzy, pana Pesaro. Ślub odbył się w Bolonii, w kościele San Giacomo. Sante miał z nią dwoje dzieci: córkę Costanzę (1458–1491) i syna Ercole (1459–?), kondotiera.

W 1460 rozpoczął pracę przy budowie swojego pałacu. Wykonanie budowy zostało zlecone Pagno di Lapo Portigiani. Budowla ta została ukończona przez jego kuzyna Giovanniego II, ale uległa zniszczeniu w 1507 po wygnaniu rodziny Bentivoglio z Bolonii.

Sante zmarł w 1463, a jego następcą został Giovanni II, którego był opiekunem i wychowawcą. Pół roku później Ginevra, wdowa po nim, poślubiła Giovanniego i miała z nim szesnaścioro dzieci.

Ginevra Sforza (ur. 1440 w Ankonie, zm. 16 maja 1507 w Busseto) - nieślubna córka Alessandra Sforzy, pana Pesaro, żona Sante Bentivoglio, rządcy Bolonii, a później jego następcy Giovanniego II Bentivoglio, znana z zamiłowania do przepychu i bezwzględności wobec wrogów.

19 maja 1454 poślubiła Sante Bentivoglio w kościele San Giacomo Maggiore w Bolonii. Miała z nim dwoje dzieci: Costenza (1458–1491) i Ercole (1459–?). W 1463 zmarł jej mąż Sante, a już kilka miesięcy później, w 1464 wyszła za mąż za Giovanniego II Bentivoglio, kuzyna Sante, stając się jednocześnie jego doradczynią w sprawach dotyczących polityki. Prawdopodobnie już wcześniej istniał między nimi romans. Ginevra urodziła drugiemu mężowi szesnaścioro dzieci, z których jedenaścioro dożyło wieku dorosłego:

• Annibale (1469–1540), poślubił Lukrecję d'Este i był panem Bolonii w latach 1511–1512;
• Ermes (?-1513);
• Alessandro (1474–1532), poślubił Ippolitę Sforza;
• Camilla, zakonnica;
• Isotta, zakonnica;
• Francesca, poślubiła Galeotto Manfrediego;
• Antongaleazzo, protonotariusz apostolski
• Eleonora;
• Laura, poślubiła Giovanniego Gonzagę;
• Violante, poślubiła Pandolfo IV Malatestę
• Bianca.

Giovanni i Ginevra dwukrotnie musieli stawić czoło spiskom przeciwko ich władzy w mieście. W 1488 spisek zawiązała rodzina Malvezzi, a w 1501 rodzina Marescotti. Gdy spisek Marescottich został wykryty, Giovanni, idąc za radą żony, rozkazał stracić wielu jego uczestników, a innych skazał na wygnanie. Po trzęsieniu ziemi, jakie nawiedziło Bolonię w 1505 spiskowcy, którym udało się zbiec, albo zostali wygnani, zwrócili się o pomoc do papieża Juliusza II. Ten zaś zmusił Giovanniego i jego rodzinę do opuszczenia miasta. Ginevra również została wygnana i ekskomunikowana, jako że nie oddaliła się wystarczająco od Bolonii. Zmarła 16 maja 1507, a jej ciało zostało pochowane we wspólnym, bezimiennym grobie niedaleko Busseto. Rok później zmarł również Giovanni.