Kto poślubił Zuzanna Wittelsbach'ego?

Zuzanna Wittelsbach (ur. 2 kwietnia 1502 w Monachium, zm. 23 kwietnia 1543 w Neuburg an der Donau) – księżniczka bawarska, księżna Brandenburgii-Bayreuth, elektorowa Palatynatu Reńskiego

Kazimierz Hohenzollern (ur. 27 grudnia 1481 w Ansbach, zm. 21 września 1527 w Budzie) – margrabia brandenburski na Bayreuth od 1515 roku.

Był najstarszym synem Fryderyka Starszego, margrabiego brandenburskiego na Ansbach i Zofii Jagiellonki.

Imię otrzymał po swoim dziadku Kazimierzu IV Jagiellończyku.

W 1499 roku po raz pierwszy wziął udział w wyprawie wojennej – wraz z ojcem walczył przeciwko Szwajcarom. W 1502 roku najechał Norymbergę urządzając rzeź jej mieszkańców (zginęło trzystu mieszczan).

W listopadzie 1512 roku w Piotrkowie występował na sejmie w imieniu swojego młodszego brata, nowo wybranego wielkiego mistrza krzyżackiego Albrechta Hohenzollerna.

25 marca 1515 uwięził ojca w twierdzy Plassenburg i zmusił go do abdykacji. Ogłosił, że Fryderyk Starszy jest chory umysłowo.

W czasie wojny chłopskiej (1524–1525) walczył ze zbuntowanymi poddanymi w sposób tak okrutny, że nazwano go „krwawym psem”.

Kazimierz zmarł w Budzie, gdy brał udział w wyprawie wojennej Ferdynanda I Habsburga przeciwko Janowi Zapolyi. Przyczyną śmierci była biegunka wywołana czerwonką.

Otto Henryk z Palatynatu (niem. Ottheinrich von der Pfalz, właściwie Otto Heinrich) (ur. 10 kwietnia 1502 w Ambergu, zm. 12 lutego 1559 w Heidelbergu) – książę Palatynatu-Neuburga, elektor Palatynatu Reńskiego.

Syn Rupperta Cnotliwego, który wcześniej zrezygnował z biskupstwa Fryzyngi, i Elżbiety Wittelsbach. Jego dziadkami byli elektor Palatynatu Filip Wittelsbach i Małgorzata Wittelsbach oraz książę Bawarii-Landshut Jerzy Bogaty i Jadwiga Jagiellonka, najstarsza córka Kazimierza Jagiellończyka.

Po śmierci jego dziadka Jerzego Wittelsbacha wybuchła wojna o sukcesję w Bawarii-Landshut. Elektor Palatynatu Filip Wittelsbach wystąpił w imieniu niepełnoletnich wnuków Ottona Henryka i Filipa, którzy byli jedynymi żyjącymi wnukami Jerzego. Przeciwko tym roszczeniom wystąpił książę Bawarii Albrecht IV Mądry. Spór rozstrzygnął cesarz Maksymilian I Habsburg w 1505 r. Cesarz przyznał Ottonowi Henrykowi i Filipowi część terenów Bawarii-Landshut od linii Dunaju przez Frankonię do Górnego Palatynatu, ze stolicą w Neuburgu an der Donau. Tereny te stały się Palatynatem-Neuburg, pozostała część Bawarii-Landshut została włączona do Bawarii. Opiekunem młodych książąt został ich stryj Fryderyk II Mądry.

W 1519 r. wraz z Fryderykiem podróżował po Kastylii, Aragonii, Burgundii. W 1521 udał się do Wenecji, skąd popłynął do Jafy. Zwiedził Palestynę, Jerozolimę.

2 czerwca 1522 odbyła się uroczystość przekazania władzy obu braciom. W 1529 r. ożenił się z Zuzanną Wittelsbach (1502–1543), córką Albrechta Mądrego, wdową po Kazimierzu, margrabim Brandenburgii-Bayreuth. Para nie miała dzieci.

Bracia podzielili tereny Palatynatu-Neuburg pomiędzy siebie w 1535 r.

Otto Henryk żył bardzo rozrzutnie. Kilka lat po objęciu władzy pojawiły się pierwsze problemy finansowe. Postanowił upomnieć się o posag swojej babki Jadwigi Jagiellonki. Miał go wypłacić brat Jadwigi, król Polski Zygmunt I Stary. Otto udał się więc pod koniec 1536 roku do Krakowa, gdzie król uznał dług i ustalił jego spłatę w 7 ratach. W czasie tej podróży towarzyszący palatynowi rysownik Matthias Gerung wykonał ok. 50 wedut napotkanych miejscowości, które są niekiedy jedynymi obrazami ówczesnych miast.

W 1548 r. zmarł brat Ottona Henryka – Filip. Palatynat-Neuburg ponownie został połączony. Ponieważ obaj bracia byli bardzo rozrzutni i całe księstwo było poważnie zadłużone, pomocy finansowej udzielał stryj Fryderyk, który został wcześniej elektorem Palatynatu.

Fryderyk II zmarł w 1556 r., Otto Henryk został elektorem Palatynatu. Aby objąć władzę udał się do Heidelbergu, co stanowił dla niego duży wysiłek ze względu na jego tuszę (około 200 kg).