Kto poślubił Jorge IV do Reino Unido'ego?

Jorge IV (Londres, 12 de agosto de 1762 – Windsor, 26 de junho de 1830) foi Rei do Reino Unido da Grã-Bretanha e Irlanda e Rei de Hanôver de 29 de janeiro de 1820 até sua morte. De 1811 até sua ascensão foi Príncipe Regente durante a doença mental de seu pai, o rei Jorge III.

Jorge teve uma vida extravagante que contribuiu para a moda durante o Período da Regência, sendo o patrono de muitas formas de prazer, estilo e gosto. Tinha uma relação ruim com o pai, acumulou grandes dívidas e teve várias amantes, com a principal e mais duradoura sendo Maria Fitzherbert. Ele foi forçado a se casar em 1795 com sua prima Carolina de Brunsvique-Volfembutel; os dois não gostavam um do outro e se separaram pouco depois do nascimento de sua filha, Carlota de Gales, no ano seguinte.

Robert Jenkinson, 2.º Conde de Liverpool, controlou o governo como primeiro-ministro durante a maior parte de sua regência e reinado. Os governos de Jorge, mesmo recebendo pouco apoio do rei, presidiram a vitória nas Guerras Napoleônicas, negociaram um acordo de paz e tentaram lidar com o mal-estar econômico e social que se seguiu. Ele teve de aceitar George Canning como primeiro-ministro, além de desistir de sua oposição à emancipação católica.

Seu charme e cultura lhe valeram o título de "o primeiro cavalheiro da Inglaterra", porém suas relações com Jorge III e Carolina, e seu jeito devasso, lhe renderam o desprezo do povo e diminuiu o prestígio da monarquia. Contribuintes ficaram furiosos com seus gastos desnecessários em tempos de guerra. Jorge não proporcionou uma liderança nacional em uma época de crise, e também não atuou como um modelo para seu povo. Ministros avaliavam seu comportamento como egoísta, não confiável e irresponsável.

Elizabeth Lamb, Viscountess Melbourne (née Milbanke; 1751 – 1818) was one of the most influential of the political hostesses of the extended Regency period, and the wife of Whig politician Peniston Lamb, 1st Viscount Melbourne. She was the mother of William Lamb, 2nd Viscount Melbourne, who became Prime Minister of the United Kingdom, and several other influential children. Lady Melbourne was known for her political influence and her friendships and romantic relationships with other members of the English aristocracy, including Georgiana Cavendish, Duchess of Devonshire, Francis Russell, 5th Duke of Bedford, and George, Prince of Wales. Because of her numerous love affairs, the paternity of several of her children is a matter of dispute.

Frances Villiers, Countess of Jersey (née Twysden; 25 February 1753 – 23 July 1821) was an English courtier and Lady of the Bedchamber to Caroline of Brunswick. She was one of the more notorious of the many mistresses of King George IV when he was Prince of Wales, "a scintillating society woman, a heady mix of charm, beauty, and sarcasm".

Maria Anne Fitzherbert (geborene Smythe, * 26. Juli 1756 in Brambridge, Hampshire; † 27. März 1837 in Brighton, Sussex) war eine Engländerin römisch-katholischen Glaubens und die erste Ehefrau des späteren Königs Georg IV. von Großbritannien. Ihre nach zweifacher Verwitwung mit Georg IV. 1785 heimlich eingegangene Ehe wurde vom Königshaus als ungültig angesehen und auch daher nie geschieden. Georg IV. betrachtete sie zeit seines Lebens als seine rechtmäßige Ehefrau.

Karolina z Brunszwiku-Wolfenbüttel (ur. 17 maja 1768 w Brunszwiku, zm. 7 sierpnia 1821 w Londynie) – królowa Wielkiej Brytanii i Hanoweru jako żona króla Jerzego IV, wcześniej księżna Walii.

Była córką Karola Wilhelma, księcia Brunszwiku-Lüneburga-Wolfenbüttel oraz Augusty Charlotty, księżniczki Walii, siostry króla Jerzego III.

Wyszła za mąż za swojego kuzyna, przyszłego króla Jerzego IV. Uroczystość odbyła się 8 kwietnia 1795 roku, w St. James’s Palace w Londynie. Jej małżonek uważał Karolinę za kobietę brzydką i niedbającą o higienę, poza tym podejrzewał, że w chwili ślubu Karolina nie była już dziewicą. On sam był już raz żonaty – w sekrecie ożenił się z Marią Fitzherbert, ale to małżeństwo było nieważne, ponieważ ojciec Jerzego nie wyraził na nie zgody.

Król Jerzy IV i Karolina mieli tylko jedno dziecko – córkę Charlottę Augustę (późniejszą żonę Leopolda I Koburga). Mąż notorycznie zdradzał Karolinę, jedną z jego kochanek była Grace Elliott. Ona również nie pozostawała mu dłużna i miała wielu kochanków, m.in. Włocha Bartolomea Pergamiego. Król wykorzystał to jako pretekst do wytoczenia małżonce procesu w oparciu o przyjętą przez parlament ustawę Pains and Penalties Bill z 1820 roku. Ustawę wycofano z parlamentu, gdyż królowa była popularna, natomiast króla obwiniano o spadek autorytetu rodziny królewskiej. Jerzy IV zabronił Karolinie uczestnictwa w jego koronacji 19 lipca 1821 roku.

Karolina zmarła kilka tygodni później w wieku 53 lat w Brandenburg House w Hammersmith i była ostatnią królową-małżonką, która nie przeżyła swojego króla-męża. Została pochowana w katedrze w Brunszwiku, jednak przejściu konduktu żałobnego z Londynu do portu w Harwich towarzyszyły blokady i demonstracje.

William Hone napisał satyryczny poemat o królowej, zatytułowany Caroline.